آماده شدن برای عکسبرداری با اشعه ایکس

برای گرفتن عکس با اشعه ایکس از زانوی خود، باید به آزمایشگاه تصویربرداری اشعه ایکس بروید. در آنجا، یک رادیولوژیست یا یک تکنسین اشعه ایکس می تواند یک عکس اشعه ایکس بگیرد و یک تصویر دقیق از ساختار استخوان شما ایجاد کند تا دید بهتری از آنچه ممکن است بر ناحیه مفصل شما تأثیر بگذارد. همچنین ممکن است بتوانید در مطب پزشک خود رادیوگرافی انجام دهید اگر تجهیزات اشعه ایکس و تکنسین یا رادیولوژیست در محل وجود داشته باشد.

برای آماده شدن برای عکسبرداری با اشعه ایکس نیازی به انجام کارهای زیادی نیست. رادیولوژیست شما ممکن است از شما بخواهد که لباسی را که روی زانوهایتان را پوشانده است بردارید تا هیچ چیز مانع از گرفتن عکس با جزئیات کامل توسط اشعه ایکس نشود.

اگر از اشیاء فلزی مانند عینک یا جواهرات استفاده می کنید، رادیولوژیست احتمالاً از شما می خواهد که آنها را بردارید تا در تصویر اشعه ایکس ظاهر نشوند. آنها را از هرگونه ایمپلنت فلزی یا سایر اجسام فلزی در بدن خود مطلع کنید تا بدانند چگونه شی را در اشعه ایکس تفسیر کنند.

اگر در سنین باروری هستید، ممکن است از شما خواسته شود که آزمایش بارداری بدهید. اگر باردار هستید، رادیولوژیست ممکن است به شما اجازه عکسبرداری با اشعه ایکس را برای ایمن نگه داشتن جنین ندهد. در این مورد، ممکن است بتوانید زانوی خود را با سونوگرافی یا سایر روش های تصویربرداری معاینه کنید.

روش انجام عکسبرداری با اشعه ایکس زانو

قبل از عکسبرداری با اشعه ایکس، رادیولوژیست شما را به یک اتاق کوچک و خصوصی می برد. ممکن است از دیگرانی که ممکن است همراه شما برای انجام این عمل آمده باشند خواسته شود که در طول عکسبرداری با اشعه ایکس اتاق را ترک کنند تا از تشعشعات محافظت کنند.

سپس از شما خواسته می شود در وضعیتی بایستید، بنشینید یا دراز بکشید که به دستگاه اشعه ایکس اجازه می دهد بهترین تصویر ممکن را از مفصل زانو شما ثبت کند. بسته به موقعیت خود ممکن است کمی احساس ناراحتی کنید، اما احتمالاً به شما یک شی برای تکیه دادن یا دراز کشیدن مانند بالش داده می شود تا ناراحتی شما به حداقل برسد. همچنین به شما یک پیش بند سربی داده می شود تا بپوشید تا بقیه بدن شما در معرض تابش اشعه ایکس قرار نگیرد.

هنگامی که در موقعیت قرار گرفتید و تمام اقدامات احتیاطی لازم را انجام دادید، از شما خواسته می شود تا زمانی که روش اشعه ایکس کامل شود، بی حرکت بمانید. ممکن است از شما خواسته شود که نفس خود را حبس کنید تا مطمئن شوید که تا آنجا که ممکن است ثابت بمانید. اگر در طول عکسبرداری با اشعه ایکس حرکت می کنید، ممکن است مجبور شوید این روش را بیش از یک بار تکرار کنید، زیرا ممکن است تصویر اشعه ایکس خیلی تار باشد.

یک اشعه ایکس ساده مفصل نباید بیش از چند دقیقه طول بکشد، از جمله هر روشی که تکرار شود. اگر برای بهبود دید نواحی خاصی در تصویر، ماده حاجب یا رنگ به شما تزریق شد، اشعه ایکس ممکن است یک ساعت یا بیشتر طول بکشد.

خطرات اشعه ایکس

روش های اشعه ایکس کمترین خطر را برای ایجاد سرطان یا سایر عوارض جانبی تشعشع دارد. سطح تابش تولید شده توسط اشعه ایکس پایین است. فقط کودکان خردسال ممکن است به میزان قابل توجهی به اشعه حساس باشند.

علائم آرتروز در عکس زانو

نتایج تصویربرداری اشعه ایکس معمولاً بلافاصله پس از انجام عمل برای شما و پزشکتان در دسترس است. در برخی موارد، پزشک ممکن است شما را به یک متخصص، مانند روماتولوژیست که در آرتریت تخصص دارد، برای بررسی بیشتر اشعه ایکس ارجاع دهد. بسته به برنامه مراقبت های بهداشتی و در دسترس بودن متخصص، این ممکن است از چند روز تا چند هفته طول بکشد.

برای بررسی آرتروز در زانوی شما، پزشک استخوان های مفصل زانو را در تصویر برای هر گونه آسیب بررسی می کند. آنها همچنین نواحی اطراف غضروف مفصل زانو شما را برای هرگونه باریک شدن فضای مفصلی یا از دست دادن غضروف در مفصل زانو بررسی می کنند. غضروف در تصویر اشعه ایکس قابل مشاهده نیست، اما باریک شدن فضای مفصلی بارزترین علامت استئوآرتریت و سایر شرایط مفصلی است که در آن غضروف فرسایش یافته است. هرچه غضروف کمتری روی استخوان شما باقی بماند، استئوآرتریت شما شدیدتر است.

پزشک شما همچنین سایر علائم استئوآرتریت، از جمله استئوفیت ها را که بیشتر به عنوان خار استخوان شناخته می شود، بررسی می کند. خارهای استخوانی توده‌های استخوانی هستند که از مفصل بیرون می‌آیند و می‌توانند روی یکدیگر ساییده شوند و هنگام حرکت دادن زانو باعث ایجاد درد شوند. تکه های غضروف یا استخوان نیز می توانند از مفصل بشکنند و در ناحیه مفصل گیر کنند. این می تواند حرکت مفصل را حتی دردناک تر کند.

مراحل بعدی

پزشک ممکن است از شما بخواهد که قبل یا بعد از بررسی عکس‌برداری با اشعه ایکس، معاینه فیزیکی انجام دهد تا زانوی شما را از نظر وجود تورم، سفتی یا سایر علائم آسیب مفصلی بررسی کند.

اگر پزشک شما هیچ نشانه ای از از دست دادن غضروف یا آسیب مفاصل را در عکسبرداری با اشعه ایکس مشاهده نکرد، پزشک ممکن است اشعه ایکس را برای علائم شرایط مشابه، مانند تاندونیت یا آرتریت روماتوئید بررسی کند. در مورد تاندونیت، داروهای ضد درد و تغییر شیوه زندگی ممکن است درد مفاصل شما را تسکین دهند، اگر مفصل به سادگی مورد استفاده قرار گیرد یا ملتهب باشد. در مورد آرتریت روماتوئید، ممکن است نیاز به آزمایش‌های بیشتری مانند آزمایش خون یا اسکن MRI داشته باشید تا پزشک بتواند مفصل شما را دقیق‌تر بررسی کند و داروها و درمان طولانی‌مدتی را برای کنترل این بیماری تجویز کند.

اگر پزشک شما معتقد است که شما به آرتروز مبتلا هستید، ممکن است پزشک شما نیز تجزیه و تحلیل مایع مفصلی را انجام دهد تا تأیید کند که شما آرتروز دارید. هر دو شامل گرفتن مایع یا خون از مفصل زانو با سوزن هستند. این ممکن است باعث ناراحتی جزئی شود.

هنگامی که تشخیص استئوآرتریت تایید شد، پزشک ممکن است داروهای ضد درد، از جمله استامینوفن (تیلنول) یا داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (ادویل) را برای تحت کنترل نگه داشتن درد تجویز کند.

همچنین ممکن است پزشک شما را به یک فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر ارجاع دهد تا به بهبود انعطاف پذیری زانو کمک کند. فیزیوتراپی همچنین می تواند به شما کمک کند تا نحوه راه رفتن روی مفصل را تغییر دهید تا درد را به حداقل برسانید و به همان اندازه که می خواهید یا نیاز دارید برای کار و زندگی شخصی خود فعال باشید.

به خواندن ادامه دهید: آرتروز زانو چه مراحلی دارد؟ »