اثرات کوکائین چیست؟

کوکائین برای مدت کوتاهی اثرات محرکی بر بدن دارد. باعث می شود یک انتقال دهنده عصبی طبیعی به نام دوپامین غلظت خود را در مغز افزایش دهد. این باعث احساس لذت و رضایت می شود. کوکائین باعث افزایش سطح دوپامین شما می شود و باعث می شود مصرف کننده احساس سرخوشی کند.

کوکائین از جذب دوپامین و سایر انتقال دهنده های عصبی نوراپی نفرین و سروتونین به داخل سلول های عصبی جلوگیری می کند. این اجازه می دهد تا مقادیر زیادی از انتقال دهنده های عصبی تجمع یافته و سلول های عصبی اطراف را تحریک کنند. این حس لذت بخش سرخوشی را افزایش می دهد.

کوکائین همچنین می تواند تمایل شما به خواب و غذا را به حداقل برساند. برخی از افراد گزارش می دهند که کوکائین به آنها کمک می کند سریعتر فکر کنند و وظایف را انجام دهند. بسیاری از کاربران شروع به هوس کردن احساساتی می کنند که کوکائین ایجاد می کند.

استفاده مکرر از کوکائین می تواند باعث شود که تحمل بیشتری نسبت به دارو ایجاد کنید. تحمل بالا به این معنی است که کوکائین بیشتری لازم است تا اثرات آن را احساس کنید. این ممکن است منجر به استفاده از مقادیر بیشتری از آن شود که می تواند بر سلامت روحی و جسمی شما تأثیر بگذارد.

اثرات روانی اعتیاد به کوکائین عبارتند از:

• پارانویا
• وحشت
• توهمات
• پرخاشگری
• تحریک پذیری
• اضطراب
• افسردگی
• اختلال در قضاوت
• رفتارهای تکراری یا غیرعادی

اثرات فیزیکی اعتیاد به کوکائین عبارتند از:

• کاهش وزن ناسالم
• افزایش ضربان قلب
• حالت تهوع
• درد شکم
• سردرد
• درد قفسه سینه
• آریتمی قلب
• حمله قلبی
• تشنج
• سکته

اعتیاد به کوکائین همچنین با شرایط پزشکی مرتبط است که عبارتند از:

• بیماری های تنفسی
• سیستم ایمنی ضعیف شده
• هپاتیت
• گانگرن روده

چه چیزی باعث اعتیاد به کوکائین می شود؟

کوکائین بر سیستم های عصبی مغز شما تأثیر می گذارد. استفاده از کوکائین، به ویژه استفاده مکرر، می تواند سیستم های مرتبط با لذت، حافظه و تصمیم گیری را تغییر دهد. وقتی فردی معتاد است، توانایی او برای مقاومت در برابر اصرار مختل می شود و ترک آن را سخت تر می کند.

تمام محرک ها برای افزایش غلظت دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین خارج سلولی عمل می کنند. داروهای محرک می توانند انتقال این انتقال دهنده های عصبی را مسدود کنند.

قرار گرفتن مکرر در معرض کوکائین منجر به سازگاری عصبی می شود. این شامل حساسیت (افزایش پاسخ دارویی) و تحمل (کاهش پاسخ دارویی) است. تحمل فیزیکی به اثرات کوکائین می تواند تنها پس از چند بار استفاده رخ دهد. این منجر به نیاز بیشتر و بیشتر به دارو برای رسیدن به همان اثر می شود.

چه کسانی در معرض خطر اعتیاد به کوکائین هستند؟

هر فردی که از کوکائین استفاده می کند در معرض خطر معتاد شدن است. عواملی که خطر اعتیاد به کوکائین را افزایش می دهند عبارتند از:

• سابقه خانوادگی وابستگی به کوکائین یا سایر مواد مخدر
• اعتیاد به الکل یا سایر مواد مخدر
• بیماری های روانی مانند افسردگی

علائم اعتیاد به کوکائین چیست؟

علائم اعتیاد به کوکائین عبارتند از:

• تحمل دارو، نیاز به مقادیر زیاد برای بالا رفتن
• ناتوانی در توقف یا کاهش استفاده
• علائم ترک در صورت قطع مصرف
• تمایل به ادامه استفاده حتی در صورت بروز عوارض سلامتی
• تأثیر منفی بر کیفیت زندگی، روابط و اشتغال
• صرف زمان و پول بیش از حد برای یافتن کوکائین
• روان پریشی و توهم
• تحریک پذیری یا اضطراب
• ناپدید شدن برای جلسات پرخوری

اعتیاد به کوکائین چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص اعتیاد به کوکائین، پزشک در مورد مصرف فعلی و سابقه سلامتی شما صحبت خواهد کرد. و سعی می کنند میزان وابستگی شما را تعیین کنند و گزینه های درمانی را پیشنهاد کنند. کاربری که خواهان درمان است باید متعهد به توقف آن شود.

اعتیاد به کوکائین چگونه درمان می شود؟

اعتیاد به کوکائین یک بیماری پیچیده با عوامل جسمی، روانی، اجتماعی، محیطی و خانوادگی است. روش‌های درمانی مختلفی برای اعتیاد به کوکائین وجود دارد که تمام این اجزا را بررسی می‌کند.

امکانات درمانی

برنامه های درمانی اقامتی برای پوشش همه جنبه های اعتیاد کار می کنند. این برنامه ها می توانند چند هفته تا یک سال ادامه داشته باشند. و اغلب شامل گروه های حمایتی، توانبخشی حرفه ای یا درمان می شوند.

درمان رفتار

درمان‌های رفتاری نتایج امیدوارکننده‌ای را برای کمک به افراد از طریق اعتیاد به کوکائین نشان می‌دهند. درمان می تواند به صورت سرپایی یا به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی مسکونی انجام شود. مداخلات متمرکز بر رفتار اغلب همراه با داروها استفاده می شود.

درمان‌های رفتاری شامل پاداش‌هایی برای رسیدن به اهداف مربوط به توقف مصرف، و درمان شناختی رفتاری است که فرآیندهای یادگیری را آموزش می‌دهد که به شما کمک می‌کند به عدم استفاده ادامه دهید.

داروها

در حالی که هیچ دارویی برای درمان اعتیاد به کوکائین طراحی نشده است، برخی از داروها با اهداف دیگر مانند داروهای ضد افسردگی می توانند مفید باشند.

درمان های جایگزین

راه حل های دیگر برای کمک به غلبه بر اعتیاد به کوکائین شامل ورزش، هیپنوتیزم، طب سوزنی و گیاهان دارویی است. اما تحقیقات بیشتری برای تعیین اثربخشی این تکنیک ها بر اعتیاد به کوکائین مورد نیاز است.

عوارض ترک کوکائین چیست؟

مصرف کنندگان معتادی که مصرف کوکائین را متوقف می کنند دچار یک تصادف اولیه می شوند که به عنوان ترک شناخته می شود. ترک می تواند شدید و دشوار به دلیل هوس و عوارض جانبی ناراحت کننده باشد. اثرات ترک کوکائین عبارتند از:

• خستگی
• خصومت
• پارانویا
• اضطراب
• تحریک
• اختلالات خواب
• افسردگی

ترک کوکائین می تواند باعث ناراحتی شدید شود. و این می تواند باعث تمایل شدید به مصرف مجدد دارو شود. حتی زمانی که علائم ترک کاهش یافته است، هوس ناگهانی شایع است.

سیستم‌های پشتیبانی مانند دوستان، خانواده، امکانات درمانی و سایر افرادی که از اعتیاد بهبود می‌یابند، می‌توانند به شما در عبور از این مرحله کمک کنند. سازمان Cocaine Anonymous منابع و جامعه ای را برای افرادی که از اعتیاد به کوکائین بهبود می یابند ارائه می دهد.

برای پیدا کردن یک گروه پشتیبانی در منطقه خود، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید یا آنلاین شوید.

چشم انداز اعتیاد به کوکائین چیست؟

اعتیاد به کوکائین یک بیماری پیچیده است که نیاز به درمان دارد. اعتیاد به کوکائین تأثیر جدی بر سلامت روحی و جسمی شما می گذارد و می تواند منجر به مرگ زودرس شود.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان به کوکائین معتاد هستید، با پزشک یا شخص دیگری که به آن اعتماد دارید تماس بگیرید که ممکن است بتواند به شما در کشف گزینه های درمانی و یافتن منابع حمایتی دیگر کمک کند.