نحوه عملکرد قرص های ضد بارداری

قرص های ضد بارداری به روش های مختلف از بارداری جلوگیری می کنند. اکثر قرص ها حاوی اشکال مصنوعی هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون هستند. به طور معمول، افزایش استروژن باعث می شود که یک تخمک بالغ در طول چرخه قاعدگی یک زن از تخمدان ها خارج شود. به این حالت تخمک گذاری می گویند.

قرص های ضد بارداری افزایش استروژن را که باعث آزاد شدن تخمک می شود متوقف می کند. آنها مخاط اطراف دهانه رحم را غلیظ می کنند و شنا کردن اسپرم به سمت تخمک را دشوارتر می کنند.

قرص های ضد بارداری نیز پوشش داخلی رحم را تغییر می دهند. اگر تخمک بارور شود، معمولاً به دلیل این تغییر نمی تواند کاشته شود و رشد کند.

اشکال زیر برای جلوگیری از بارداری نیز هورمون هایی را در بدن شما ترشح می کند تا تخمک گذاری را متوقف کند و از بارداری جلوگیری کند:

• عکس ها
• تکه ها
• ایمپلنت ها
• حلقه های واژینال

انواع قرص های ضد بارداری

قرص‌های ضدبارداری به دو شکل متفاوت هستند که بر اساس هورمون‌های موجود در آنها است.

مینی قرص ها فقط حاوی پروژستین هستند که نوعی پروژسترون مصنوعی است. قرص های ضد بارداری ترکیبی حاوی پروژسترون و فرم های مصنوعی استروژن هستند. مینی قرص ها ممکن است به اندازه قرص های ترکیبی از بارداری جلوگیری نکنند.

قرص ها همچنین می توانند بر اساس دوز هورمونی متفاوت باشند. در کنترل بارداری تک فازی، قرص ها همگی دارای دوز یکسانی هورمون هستند. کنترل بارداری چند فازی حاوی قرص هایی با مقادیر مختلف هورمون است.

عوارض قرص

قرص‌های ضدبارداری معمولاً برای زنانی که از آن‌ها استفاده می‌کنند مشکلی ایجاد نمی‌کنند. برخی از زنان عوارض جانبی خفیفی به جز ریزش مو را تجربه می کنند. این عوارض جانبی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد سینه
• حساسیت سینه
• سردرد
• میل جنسی پایین تر
• بد خلقی
• حالت تهوع
• لکه بینی بین دوره ها
• دوره های نامنظم
• افزایش وزن
• کاهش وزن

عوارض جانبی جدی تر نادر است. اینها می تواند شامل فشار خون بالا و کمی افزایش خطر سرطان سینه، دهانه رحم یا کبد باشد.

یکی دیگر از عوارض جانبی جدی افزایش خطر لخته شدن خون در پا یا ریه شما است. اگر سیگار می کشید، در معرض خطر بیشتری از این موضوع هستید.

چگونه قرص باعث ریزش مو می شود

قرص های ضد بارداری می توانند باعث ریزش مو در زنانی شوند که به هورمون های موجود در قرص حساس هستند یا سابقه خانوادگی ریزش موی مرتبط با هورمون دارند.

مو به طور معمول در چرخه رشد می کند. آناژن فاز فعال است. در طول این مرحله، موهای شما از فولیکول خود رشد می کنند. این دوره می تواند دو تا هفت سال طول بکشد.

کاتاژن مرحله انتقالی است که رشد موهای شما متوقف می شود. حدود 10 تا 20 روز طول می کشد.

تلوژن مرحله استراحت است. در این مرحله موهای شما رشد نمی کند. روزانه بین 25 تا 100 تار مو در این مرحله می ریزد که می تواند تا 100 روز ادامه داشته باشد.

قرص های ضد بارداری باعث می شوند که موها خیلی زود و برای مدت طولانی از مرحله رشد به مرحله استراحت حرکت کنند. این شکل از ریزش مو تلوژن افلوویوم نامیده می شود. در طی این فرآیند، مقدار زیادی مو ممکن است ریزش کند.

اگر طاسی در خانواده شما وجود دارد، قرص های ضد بارداری می توانند روند ریزش مو را تسریع کنند.

سایر روش های هورمونی کنترل بارداری نیز می توانند باعث ریزش مو یا تشدید آن شوند. این روش ها عبارتند از:

• تزریق هورمون، مانند Depo-Provera
• لکه های پوستی مانند Xulane
• ایمپلنت های پروژسترون، مانند Nexplanon
• حلقه های واژینال، مانند NuvaRing

عوامل خطر ریزش مو

زنانی که سابقه خانوادگی ریزش موی مرتبط با هورمون دارند، ممکن است هنگام مصرف قرص یا بلافاصله پس از قطع آن، موهای خود را از دست بدهند. برخی از خانم ها کمی موهای خود را از دست می دهند. زنان دیگر توده های بزرگی از مو را از دست می دهند یا نازک شدن زیادی را تجربه می کنند. ریزش مو در بارداری نیز از نظر هورمونی با قرار گرفتن مو در فاز استراحت برای دوره های طولانی تری مرتبط است.

ریزش مو همچنین ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که از یک نوع قرص به نوع دیگر تغییر می‌کنید.

درمان ریزش مو

ریزش موی ناشی از قرص های ضد بارداری معمولا موقتی است. پس از اینکه بدن شما به قرص عادت کرد باید ظرف چند ماه متوقف شود. ریزش مو نیز باید پس از مدتی که قرص را ترک کردید متوقف شود.

اگر ریزش مو متوقف نشد و شاهد رشد مجدد نشدید، از پزشک خود در مورد ماینوکسیدیل 2 درصد سوال کنید. این تنها دارویی است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان ریزش مو در زنان تایید شده است.

ماینوکسیدیل با انتقال سریعتر فولیکول های مو به فاز رشد عمل می کند. ممکن است چند ماه استفاده طول بکشد تا بتوانید نتیجه را ببینید.

بردن

همانطور که روش های کنترل بارداری را در نظر می گیرید، به سابقه خانوادگی خود نیز فکر کنید.

اگر ریزش مو در خانواده شما وجود دارد، به دنبال قرص هایی باشید که حاوی استروژن بیشتری نسبت به پروژسترون هستند. این قرص ها شاخص آندروژن پایینی دارند و در واقع می توانند با نگه داشتن موهای شما در فاز آناژن طولانی تر، رشد مو را تحریک کنند.

قرص های ضد بارداری کم آندروژن عبارتند از:

• دزوژسترل-اتینیل استرادیول (Desogen، Reclipsen)
• نورتیندرون (Orho Micronor، Nor-QD، Aygestin، Lyza)
• نورتیندرون-اتینیل استرادیول (Ovcon-35، Brevicon، Modicon، Ortho Novum 7/7/7، Tri-Norinyl)
• نورژستیمات-اتینیل استرادیول (Ortho-Cyclen، Ortho Tri-Cyclen)

از آنجا که این قرص ها می توانند عوارض جانبی دیگری داشته باشند، در مورد خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید. اگر سابقه خانوادگی قوی ریزش مو دارید، یک نوع غیر هورمونی کنترل بارداری ممکن است انتخاب بهتری باشد.