افسردگی است یا غم؟ نشانه ها را بیاموزید

بررسی اجمالی

غم و اندوه یک احساس انسانی است که همه افراد در زمان های خاصی از زندگی خود آن را احساس می کنند. احساس غم و اندوه یک واکنش طبیعی به موقعیت هایی است که باعث ناراحتی یا درد عاطفی می شود. درجات مختلفی از غم وجود دارد. اما مانند سایر احساسات، غم و اندوه موقتی است و با گذشت زمان از بین می رود. به این ترتیب، غم و اندوه با افسردگی متفاوت است.

افسردگی یک بیماری روانی طولانی مدت است. باعث اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی و سایر زمینه های مهم می شود. در صورت عدم درمان، علائم افسردگی ممکن است برای مدت طولانی باقی بماند.

به خواندن ادامه دهید تا در مورد تفاوت های افسردگی و غم بیشتر بدانید.

علائم

وقتی غمگین هستید، ممکن است گاهی احساس کنید همه چیز را فرا می گیرد. اما شما همچنین باید لحظاتی را داشته باشید که بتوانید بخندید یا آرامش داشته باشید. افسردگی با غم و اندوه متفاوت است. احساساتی که دارید بر تمام جنبه های زندگی شما تأثیر می گذارد. ممکن است لذت بردن از هر چیزی، از جمله فعالیت ها و افرادی که قبلاً از آنها لذت می بردید، سخت یا حتی غیرممکن باشد. افسردگی یک بیماری روانی است نه یک احساس.

علائم افسردگی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

احساس غم و اندوه مداوم
تحریک پذیری
خستگی
تغییر در الگوهای خواب یا خوردن
مشکل در تمرکز
از دست دادن علاقه و اشتیاق به چیزهایی که قبلاً باعث لذت می شدند
احساس گناه عمیق و بی دلیل
علائم فیزیکی مانند سردرد یا بدن درد که علت خاصی ندارد
احساس بی ارزشی
افکار دائمی در مورد مرگ
افکار یا اعمال خودکشی

اگر غمگین هستید ممکن است برخی از این علائم را داشته باشید، اما این علائم نباید بیش از دو هفته طول بکشد. افکار خودکشی نشانه افسردگی است نه غم و اندوه.

راهنمای معیارهای DSM-5

متخصصان سلامت روان از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (معیارهای DSM-5) برای کمک به تشخیص اینکه آیا فردی غمگین یا افسرده است، استفاده می‌کنند. در صورت داشتن معیارها ممکن است تشخیص افسردگی یا اختلال افسردگی مداوم دریافت کنید.

معیارهای DSM-5 شامل نه علامت بالقوه افسردگی است. شدت هر علامت نیز به عنوان بخشی از فرآیند تشخیصی سنجیده می شود. این نه علامت عبارتند از:

احساس افسردگی در طول هر روز در بیشتر یا تمام روزها
عدم علاقه و لذت بردن از فعالیت هایی که قبلاً آنها را لذت بخش می دانستید
مشکل خواب، یا خواب زیاد
مشکل در غذا خوردن، یا خوردن بیش از حد، همراه با افزایش وزن یا کاهش وزن
تحریک پذیری، بی قراری یا بی قراری
خستگی مفرط
احساس گناه یا بی ارزشی بی دلیل یا اغراق آمیز
ناتوانی در تمرکز یا تصمیم گیری
افکار یا اعمال خودکشی یا فکر زیاد در مورد مرگ و مردن

بیشتر بخوانید: علائم افسردگی »

عوامل خطر

افسردگی می تواند هم در مردان و هم در زنان در هر سنی رخ دهد. افسردگی افراد را در تمام گروه های قومی و زمینه های اجتماعی-اقتصادی تحت تاثیر قرار می دهد.

چندین عامل خطر برای افسردگی وجود دارد. اما داشتن یک یا چند عامل خطر به این معنی نیست که شما افسرده خواهید شد. عوامل خطر عبارتند از:

ترومای اوایل کودکی یا نوجوانی
ناتوانی در کنار آمدن با یک رویداد ویرانگر زندگی، مانند مرگ فرزند یا همسر، یا هر موقعیتی که باعث درد شدید شود.
عزت نفس پایین
سابقه خانوادگی بیماری روانی، از جمله اختلال دوقطبی یا افسردگی
سابقه سوء مصرف مواد، از جمله مواد مخدر و الکل
عدم پذیرش خانواده یا جامعه برای شناسایی به عنوان لزبین، همجنس گرا، دوجنسه یا ترنسجندر (LGBT).
مشکل در سازگاری با یک وضعیت پزشکی، مانند سرطان، سکته مغزی، درد مزمن، یا بیماری قلبی
مشکل در تطبیق با تغییرات بدن به دلیل آسیب فاجعه بار، مانند از دست دادن اندام، یا فلج
سابقه اختلالات روانی قبلی، از جمله بی اشتهایی، پرخوری عصبی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا اختلال اضطراب
فقدان یک سیستم پشتیبانی مانند دوستان، خانواده یا همکاران

افسردگی نیز یکی از عوارض جانبی احتمالی برخی داروها است. اگر نگران این هستید که دارویی که مصرف می کنید بر خلق و خوی شما تأثیر می گذارد، آن را با پزشک خود در میان بگذارید. برخی از داروهایی که ممکن است باعث افسردگی شوند عبارتند از:

مسدود کننده های بتا
کورتیکواستروئیدها
داروهای هورمونی
استاتین ها، داروهایی هستند که برای درمان کلسترول بالا استفاده می شوند

چه زمانی باید به دنبال کمک باشید؟

اگر بیش از دو هفته غم و اندوه را تجربه کردید با پزشک خود صحبت کنید. و اگر افکار خودکشی دارید با اورژانس تماس بگیرید تا کمک پزشکی فوری دریافت کنید.

توجه داشته باشید که آیا احساسات شما با توانایی شما برای عملکرد، مشارکت در زندگی یا تجربه لذت تداخل دارد. صحبت کردن با یک متخصص، مانند یک درمانگر، عضو روحانی یا سایر افراد مورد اعتماد، می تواند اولین قدم قدرتمند به سمت بهبودی باشد.

بیشتر بدانید: بهترین برنامه های افسردگی 2016 »

تشخیص

پزشک شما از چندین ابزار تشخیصی برای کمک به تمایز بین غم و اندوه و افسردگی استفاده می کند. دکتر شما یک سری سوال از شما می پرسد یا می خواهید پرسشنامه ای را بر اساس معیارهای DSM-5 پر کنید. این به آنها کمک می کند تا تشخیص دهند که آیا غمگینی یا افسردگی را تجربه می کنید.

آنها همچنین می خواهند در مورد علائم شما با شما صحبت کنند. آنها از شما خواهند پرسید که چه احساسی دارید و زندگی روزمره شما چگونه است.

پزشک شما ممکن است یک معاینه فیزیکی نیز انجام دهد. این هر مشکل اساسی سلامتی را که بر وضعیت شما تأثیر می گذارد مشخص می کند. این می تواند شامل آزمایش خون برای تعیین اینکه آیا تیروئید کم کار (کم کاری تیروئید) دارید یا خیر.

رفتار

اگر غمگین هستید، برخی تغییرات جزئی در سبک زندگی ممکن است به شما کمک کند.

با افراد دیگر ارتباط برقرار کنید. تماس تلفنی برقرار کنید، در کلاس یوگا شرکت کنید، یا به یک باشگاه آهسته دویدن، دایره بافتنی یا گروه دیگری که به شما علاقه دارد بپیوندید.
هر روز برای فعالیتی که از آن لذت می برید به موقع بسازید.
برنامه‌ها یا فیلم‌های تلویزیونی خنده‌دار را تماشا کنید، یا یک کتاب خنده‌دار یا خنده‌دار بخوانید.
به فعالیت های بدنی یا ورزش بپردازید.
اگر عاشق حیوانات هستید، هر روز وقت خود را با یک دوست پشمالو بگذرانید.
از طریق مصرف مواد مخدر یا الکل خوددرمانی نکنید.
با تغذیه سالم و تلاش برای داشتن خواب کافی با خود مهربانانه رفتار کنید.
اگر مشکل خواب دارید، قبل از خواب مدیتیشن یا حمام آب گرم بگیرید.
زندگی خود را تا جایی که می توانید ساده کنید.

تغییرات سبک زندگی همچنین می تواند به شما کمک کند در صورت تجربه افسردگی، احساس بهتری داشته باشید. اما این تغییرات ممکن است کافی نباشد. اگر افسرده هستید، مشاوره روانشناختی با متخصصی که به آن اعتماد دارید می تواند تفاوت ایجاد کند. این نوع مشاوره به عنوان گفتار درمانی نیز شناخته می شود.

اگر افسرده یا تمایل به خودکشی دارید، می توانید با اقامت در بیمارستان یا سایر محیط های درمانی، مراقبت های بستری را دریافت کنید.

پزشک یا درمانگر شما ممکن است داروهایی را برای شما تجویز کند. انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی وجود دارد. شما و پزشکتان تصمیم خواهید گرفت که کدام یک را امتحان کنید. اینها به نیازها، سابقه خانوادگی، آلرژی و سبک زندگی شما بستگی دارد. ممکن است لازم باشد چندین مورد را امتحان کنید قبل از اینکه برنامه درمانی را پیدا کنید که بهترین کار را برای شما دارد. گاهی اوقات، داروهای ضد افسردگی ممکن است افکار خودکشی را افزایش دهند. مهم است که در صورت تشدید افسردگی، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

بیشتر بدانید: فهرست داروهای افسردگی »

چشم انداز

اگر دوره‌ای از غم و اندوه را تجربه می‌کنید، تغییرات سبک زندگی و فعال بودن ممکن است کمک کند. اگر احساس می کنید صحبت کردن به شما کمک می کند، ممکن است به دنبال کمک حرفه ای باشید. یا اگر احساس می کنید دارو ممکن است کمک کند.

افسردگی قابل درمان است. اما تغییرات ساده در شیوه زندگی ممکن است برای کمک به بهبودی شما کافی نباشد. احتمالاً باید در درمان شرکت کنید. همچنین ممکن است برای کمک به درمان علائم خود دارو مصرف کنید.

به خودتان اجازه دهید کمکی را که نیاز دارید دریافت کنید. اگر احساس می کنید که نمی توانید قدم بعدی را بردارید، سعی کنید با کسی ارتباط برقرار کنید که آن قدم را با شما برمی دارد. به عنوان مثال، با یک پزشک خانواده مورد اعتماد صحبت کنید. یا می توانید از یکی از دوستان یا اعضای خانواده خود بخواهید که در اولین قرار ملاقات شما با یک درمانگر همراه شما باشد. مهم نیست که امروز چه احساسی دارید، لیاقت دارید و می توانید به آن امیدوار باشید و شفا پیدا کنید.

بردن

غلبه بر غم و اندوه و افسردگی نیاز به تلاش دارد. اگر به یک درمانگر مراجعه می کنید، حتماً قرار ملاقات خود را حفظ کنید. و هر چیزی که در ذهنتان است را بیان کنید. در اینجا چند نکته دیگر برای کمک به مدیریت غم و اندوه و افسردگی وجود دارد:

ساعت زنگ دار خود را تنظیم کنید و هر روز در ساعت مشخصی از خواب بیدار شوید. حفظ یک روال شامل مراقبت از خود می تواند به مدیریت بیشتر زندگی کمک کند.
فعالیت بدنی را در برنامه خود بگنجانید. می تواند خلق و خو را تقویت کند و سلامت شما را بهبود بخشد.
خود را منزوی نکنید هر روز مدتی را با شخصی که دوست دارید، حضوری یا تلفنی بگذرانید.
فعالیت هایی را که در گذشته به شما شادی بخشیده اند، از سر بگیرید، یا فعالیت های جدیدی را که به شما علاقه مند هستند، امتحان کنید. داشتن چیزی که منتظر آن باشید می تواند به تقویت روحیه شما کمک کند.