پزشکان به دنبال شتاب در حین زایمان خواهند بود. شتاب ها افزایش کوتاه مدت ضربان قلب حداقل 15 ضربه در دقیقه است که حداقل 15 ثانیه طول می کشد. شتاب ها طبیعی و سالم هستند. آنها به پزشک می گویند که نوزاد اکسیژن کافی دارد که بسیار مهم است. بیشتر جنین ها در مراحل مختلف زایمان و زایمان شتاب های خود به خودی دارند. اگر پزشک شما نگران سلامتی کودک باشد و شتابی را مشاهده نکند، ممکن است سعی کند شتاب‌هایی را القا کند. آنها ممکن است یکی از چند روش مختلف را برای القای شتاب امتحان کنند. این شامل:

• به آرامی شکم مادر را تکان می دهد
• فشار دادن سر نوزاد از طریق دهانه رحم با انگشت
• اجرای یک انفجار کوتاه صدا (تحریک صوتی ارتعاشی)
• دادن مقداری غذا یا مایعات به مادر

اگر این تکنیک‌ها باعث تسریع ضربان قلب جنین شوند، نشانه آن است که کودک خوب است.

کاهش ضربان قلب جنین افت موقتی است. سه نوع اصلی کاهش سرعت وجود دارد: کاهش سرعت اولیه، کاهش سرعت دیررس و کاهش سرعت متغیر. کاهش سرعت اولیه معمولاً طبیعی است و نگران کننده نیست. کندی دیرهنگام و متغیر گاهی اوقات می تواند نشانه ای از این باشد که کودک خوب نیست.

کاهش سرعت اولیه

کاهش سرعت اولیه قبل از اوج انقباض شروع می شود. زمانی که سر نوزاد فشرده می شود، کند شدن زودرس ممکن است اتفاق بیفتد. این اغلب در مراحل بعدی زایمان اتفاق می افتد، زیرا کودک از طریق کانال زایمان پایین می آید. اگر نوزاد نارس باشد یا در وضعیت بریچ باشد، ممکن است در اوایل زایمان نیز رخ دهد. این باعث می شود که رحم در حین انقباضات سر را فشار دهد. کاهش سرعت اولیه معمولاً مضر نیست.

کندی های دیرهنگام

کند شدن دیررس تا زمان اوج انقباض یا پس از پایان انقباض رحم شروع نمی شود. آن‌ها افت‌های صاف و کم‌عمق در ضربان قلب دارند که منعکس کننده شکل انقباضاتی هستند که باعث ایجاد آن‌ها شده است. گاهی اوقات دلیلی برای نگرانی در مورد کند شدن دیرهنگام وجود ندارد، تا زمانی که ضربان قلب نوزاد نیز شتاب‌هایی را نشان می‌دهد (این به عنوان متغیر شناخته می‌شود) و بازیابی سریع به محدوده ضربان قلب طبیعی است.

در برخی موارد، کندی دیرهنگام می تواند نشانه ای از عدم دریافت اکسیژن کافی باشد. کند شدن دیرهنگام که همراه با ضربان قلب سریع (تاکی کاردی) و تغییرات بسیار کم اتفاق می‌افتد، می‌تواند به این معنی باشد که انقباضات ممکن است با محروم کردن نوزاد از اکسیژن به او آسیب برساند. در صورتی که تاخیر دیرهنگام و سایر عوامل نشان دهد که جنین در خطر است، ممکن است پزشک شما شروع به سزارین اورژانسی (یا اورژانسی) کند.

کاهش سرعت متغیر

کاهش‌های متغییر، افت‌های نامنظم و اغلب ناهموار در ضربان قلب جنین هستند که نسبت به کاهش‌های دیررس چشمگیرتر به نظر می‌رسند. زمانی که بند ناف نوزاد به طور موقت فشرده می شود، کاهش سرعت متغیر اتفاق می افتد. این در اکثر زایمان ها اتفاق می افتد. نوزاد برای دریافت اکسیژن و سایر مواد مغذی مهم به جریان خون ثابت از طریق بند ناف وابسته است. اگر بارها و بارها کاهش سرعت متغیر اتفاق بیفتد، می تواند نشانه ای از کاهش جریان خون نوزاد باشد. چنین الگوی می تواند برای کودک مضر باشد.

پزشکان بر اساس آنچه که مانیتور ضربان قلب به آنها می گوید، تصمیم می گیرند که آیا کاهش سرعت متغیر مشکل ساز است یا خیر. عامل دیگر این است که نوزاد چقدر به تولد نزدیک است. به عنوان مثال، اگر در اوایل زایمان کاهش شدید متغیر وجود داشته باشد، ممکن است پزشک شما بخواهد سزارین انجام دهد. اگر قبل از زایمان اتفاق بیفتد و با شتاب نیز همراه باشد، طبیعی تلقی می شود.

روش نظارت بر ضربان قلب جنین بدون درد است، اما نظارت داخلی می تواند ناراحت کننده باشد. خطرات بسیار کمی در ارتباط با این روش وجود دارد، بنابراین به طور معمول در تمام زنان در حال زایمان و زایمان انجام می شود. اگر در مورد ضربان قلب جنین در حین زایمان سوالی دارید با پزشک، ماما یا پرستار زایمان خود صحبت کنید. نحوه خواندن نوارها به آموزش نیاز دارد. به یاد داشته باشید که عوامل مختلفی، نه فقط ضربان قلب، می‌توانند عملکرد کودک شما را تعیین کنند.