در پینترست به اشتراک بگذارید

عمل تغذیه با شیر مادر و توانایی شیر مادر برای تغذیه نوزاد یک چیز شگفت انگیز است.

محققان می‌دانند که شیر در طول شیردهی، ترکیب را تغییر می‌دهد. برخی از مادران نگران این هستند که نوزادانشان شیر عقبی را که همان شیر پرچرب در پایان شیردهی است، به اندازه کافی دریافت نکنند.

در اینجا آنچه شما باید در مورد شیر پیشین و شیر عقبی بدانید، و چگونگی تشخیص عدم تعادل در کودک شما آورده شده است.

شیر پیشین و شیر هندی

شیر مادر در طول شیردهی قوام خود را تغییر می دهد. اولین شیر به نام شیر پیشین معروف است. این شیر اغلب با شیر بدون چربی مقایسه می شود. دلیلش این است که چربی و کالری کمی دارد. اما قوام آن برای یک نوزاد گرسنه راضی کننده است.

با پیشرفت تغذیه، شیر به شیر پسین تبدیل می شود. اگر شیر پیشین مانند شیر بدون چربی است، شیر عقبی مانند شیر کامل است. بافت آن ضخیم تر است و چربی بیشتری دارد. برای نوزادان، می تواند مانند دسری باشد که یک وعده غذایی را تمام می کند.

میزان چربی شیر مادر می تواند بسیار متفاوت باشد. برخی از مادران ممکن است دارای محتوای چربی بسیار متفاوتی در شیر پیشین و شیر عقب باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است اینگونه نباشند.

عدم تعادل شیر پیشین و شیر هندی چیست؟

یکی از نگرانی‌های برخی از مادران این است که ممکن است نوزاد به اندازه کافی شیر پایین دریافت نکند. این می تواند بر توانایی کودک برای احساس رضایت از هر شیر خوردن و افزایش وزن تأثیر بگذارد. همچنین ممکن است منجر به گاز گرفتگی اضافی و مدفوع شل شود.

ممکن است نوزاد در ابتدای شیردهی مقدار زیادی شیر پیشین دریافت کند و شیر عقب باقی مانده را نخورد. این به عنوان عرضه بیش از حد یا عدم تعادل شیر قبلی و شیر عقبی شناخته می شود.

در حالی که مقدار لاکتوز در طول دوره تغذیه نسبتاً ثابت است، لاکتوز بیشتری در شیر پیشین نسبت به شیر عقبی وجود دارد. در نتیجه، نوزاد ممکن است لاکتوز اضافی دریافت کند.

علائم

علائمی که کودک شما ممکن است دچار عدم تعادل شیر جلویی-شیر عقبی شود عبارتند از:

  • گریه کردن و تحریک پذیری و بی قراری بعد از شیر خوردن
  • تغییر در قوام مدفوع مانند مدفوع سبز رنگ، آبکی یا کف آلود
  • سر و صدا بعد از تغذیه
  • گاز گرفتگی
  • تغذیه کوتاه که فقط پنج تا 10 دقیقه طول می کشد

گاهی اوقات عدم تعادل شیر جلو و شیر به اشتباه به عنوان حساسیت به لاکتوز تشخیص داده می شود که یک بیماری نادر است. سایر شرایطی که علائم مشابه ایجاد می کنند عبارتند از قولنج، رفلاکس اسید و حساسیت به پروتئین شیر.

مادران نیز ممکن است علائمی را تجربه کنند. اینها شامل داشتن سینه هایی است که اغلب احساس سیری بیش از حد می کنند و مجاری مکرر و مسدود شده دارند. یک مادر همچنین ممکن است متوجه رفلکس بسیار شدید یا رفلکس تخلیه شیر شود.

اصلاح عدم تعادل شیر پیشین و شیر هندی

اگر مشکوک هستید که کودک شما دچار عدم تعادل شیر جلو و شیر عقبی است، اقداماتی وجود دارد که می توانید آن را اصلاح کنید. مثالها عبارتند از:

  • خودداری از تغییر سریع از یک سینه به سینه دیگر (هر کدام کمتر از 5 تا 10 دقیقه) هنگام شیر دادن به نوزاد. افزایش طول شیردهی در هر سینه می تواند کمک کننده باشد.
  • برای جلوگیری از مکیدن تهاجمی که می تواند منجر به عرضه بیش از حد شود، به کودک خود قبل از گرسنگی بیش از حد غذا بدهید.
  • موقعیت های تغذیه خود را به طور مکرر تغییر دهید، مانند حالت دراز کشیدن به پهلو یا اینکه مادر هنگام شیر دادن خیلی زیاد خم شود.
  • به کودک خود زمانی که از سینه خود پاشیده می شود استراحت کوچکی بدهید. می توانید اجازه دهید شیر اضافی شما داخل یک پارچه یا حوله برود.
  • سعی کنید قبل از شروع شیردهی مقدار کمی شیر بدوشید تا رفلکس تخلیه شدید شیر کاهش یابد.

اگر به نظر می رسد کودک شما به خوبی وزن اضافه نمی کند، در تغذیه با مشکل مواجه است یا اسهال مکرر دارد، با پزشک اطفال خود صحبت کنید. این علائم می تواند نتیجه یک آلرژی باشد.

غذای آماده

نوزادان معمولاً در مورد آنچه که برای تغذیه نیاز دارند بسیار باهوش هستند. به کودک اجازه دهید تا زمانی که از سینه بیفتد شیر بخورد و با دقت به نشانه های شیردهی او توجه کنید معمولاً می تواند به اصلاح عدم تعادل شیر جلویی و شیر عقبی کمک کند.

اگر کودک شما بعد از شیر خوردن راضی به نظر می رسد، احتمالاً نیازی به نگرانی در مورد عدم تعادل شیر جلو و شیر عقبی ندارید.

این به این معنی است که شما مجبور نیستید تلاش کنید تا کودکتان مدت بیشتری روی سینه بماند. اگر همچنان در مورد تغذیه کودک خود نگرانی دارید، با پزشک اطفال یا مشاور شیردهی او صحبت کنید تا نکاتی را در این زمینه ارائه دهد.

در پینترست به اشتراک بگذارید