دو نوع اصلی ژنیوپلاستی وجود دارد: جنیوپلاستی کشویی و کاشت چانه.

جنیوپلاستی کشویی

در ژنیوپلاستی کشویی، جراح با استفاده از یک اره، استخوان چانه را از بقیه فک جدا می کند و آن را حرکت می دهد تا کمبود چانه را اصلاح کند. به این عمل ژنیوپلاستی استخوانی نیز می گویند.

این نوع از جنیوپلاستی برای افرادی که رتروژنی شدید دارند یا افرادی که چانه آنها نسبت به بقیه قسمت های صورتشان خیلی عقب است توصیه می شود. همچنین می تواند به اصلاح چانه هایی که بیش از حد به جلو کشیده شده اند و خیلی بلند هستند کمک کند.

کاشت چانه

از ایمپلنت چانه می توان برای تغییر شکل، بزرگ کردن یا جلو بردن ظاهر چانه استفاده کرد. این را می توان از طریق جراحی یا تزریق انجام داد.

عمل جراحی بزرگ کردن چانه شامل کاشت یک ماده پلاستیکی در چانه و چسباندن آن به استخوان است. ایمپلنت های آلوپلاستیک (آنهایی که از مواد مصنوعی ساخته شده اند) رایج ترین هستند.

بزرگ کردن چانه غیر جراحی شامل استفاده از سوزن برای تزریق فیلرها، مانند چربی بدن، برای بهبود ظاهر چانه است.

تعمیم اینکه جنیوپلاستی چقدر هزینه دارد دشوار است. هزینه هر جراحی به اندازه شما منحصر به فرد است. مواردی که می تواند بر قیمت تأثیر بگذارد عبارتند از:

• جایی که شما زندگی می کنید
• با چه جراحي کار مي کني
• چقدر فک حرکت می کند
• ایمپلنت چقدر بزرگ است
• ماده ای که ایمپلنت از آن ساخته شده است
• پوشش بیمه شما

با توجه به بررسی های گزارش شده توسط بیمار برای جنیوپلاستی، میانگین قیمت 8300 دلار بود.

این روش می تواند در یک بیمارستان یا یک اتاق عمل مطب انجام شود. اکثر آنها بیهوشی عمومی برای این عمل دارند.

برای شروع، جراح لب پایین شما را پایین می کشد و لثه لب پایین زیر دندان های پایینی شما را برش می دهد. سپس بافت نرم از استخوان چانه جدا می شود. جراح شما از یک اره برای برش یک خط عمودی کوچک در چانه برای مرجع استفاده می کند. این تضمین می کند که استخوان وقتی به جلو یا عقب حرکت می کند صاف بماند.

سپس پزشک یک برش افقی در امتداد استخوان چانه ایجاد می کند. اگر چانه‌تان به عقب حرکت می‌کند یا کوچک‌تر می‌شود، پزشک شما یک قطعه استخوان را نیز برش می‌دهد. سپس استخوان را به جلو یا عقب می‌لغزند و پیچ‌ها و احتمالاً یک صفحه فلزی را برای اطمینان از ثابت ماندن آن در جای خود وصل می‌کنند.

برای بلندتر شدن چانه، استخوان را با فاصله ای بین بقیه فک و چانه دوباره می چسبانند. استخوان با گذشت زمان دوباره رشد می کند و این شکاف را پر می کند.

برای کوتاه‌تر کردن چانه‌تان، گوه‌های استخوان را برمی‌دارند و چانه‌تان را دوباره به بقیه فک‌تان می‌چسبانند.

اگر چانه خود را به سمت جلو حرکت می دهید، جراحی ممکن است یک “گام” در استخوان ایجاد کند. گام‌ها در خانم‌ها بیشتر از آقایان دیده می‌شود، زیرا موهای صورتشان کم است. اگر گامی دارید، جراح ممکن است مقداری از استخوان را تراشیده تا از ظاهر شدن آن جلوگیری کند.

سپس برش بسته شده بخیه می شود. سپس پزشک شما نوار فشاری را در قسمت بیرونی دهان و چانه قرار می دهد تا اطمینان حاصل شود که ناحیه در طول بهبودی اولیه محافظت می شود.

مراقبت های بعد

پس از جراحی، جراح به شما دستور می دهد که به مدت دو روز آنتی بیوتیک های خوراکی مصرف کنید. بخیه های دهانی قابل جذب هستند، بنابراین لازم نیست برای برداشتن آنها به بیمارستان مراجعه کنید.

به محض اینکه احساس کردید آماده هستید، ممکن است شروع به خوردن عادی کنید. رژیم غذایی مایع یا نرم توصیه می شود. بعد از هر وعده غذایی باید دهان خود را با آب یا شستشوی دهانی ضد عفونی کننده بشویید.

پس از سه تا پنج روز، می‌توانید پانسمان زخم و نوار فشاری خود را بردارید و به روال روزانه خود بازگردید. 10 روز اول بعد از جراحی ورزش نکنید. به مدت شش تا هشت هفته در ورزش های تماسی شرکت نکنید.

ممکن است متوجه تورم، قرمزی یا کبودی شوید که باید پس از چند روز برطرف شود.

اگر متوجه هر یک از موارد زیر شدید، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

• تب 100.4 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) یا بالاتر
• کبودی، قرمزی یا تورم که در عرض یک هفته از بین نمی رود
• بوی بدی که از محل برش می آید
• ترشحات زرد یا سبز
• خونریزی که با فشار خفیف نمی توان آن را متوقف کرد

برای کاشت چانه، جراح می تواند داخل دهان یا زیر چانه شما را برش دهد. قبل از جراحی، جراح شما ایمپلنت را به اندازه و شکل مناسب تراش می دهد تا برای قرار دادن آماده باشد.

انواع مختلفی از آلوپلاستیک ها برای کاشت چانه استفاده می شود، مانند سیلیکون، تفلون و مدپور. Medpore یک ماده جدیدتر است که محبوبیت آن در حال افزایش است زیرا دارای “منافذ” در پلاستیک است که به بافت اجازه می دهد به جای کاشت به جای اطراف آن بچسبد. ایمپلنت ها با استفاده از پیچ به استخوان می چسبند.

پس از کاشت مواد، جراح برش را بخیه می‌زند. این روش می تواند از 30 دقیقه تا سه ساعت طول بکشد.

اگر کاشت ایمپلنت غیرجراحی را انتخاب کنید، پزشک ممکن است پس از لیپوساکشن، فیلرهای پوستی یا مقداری از چربی خود را تزریق کند.

مراقبت های بعد

فیلرها با سوزن تزریق می شوند و بدون جای زخم و حداقل زمان نقاهت هستند.

ایمپلنت های جراحی دارای زمان بهبودی مشابه با جنیوپلاستی کشویی هستند زیرا بافت باید زمان لازم برای چسبیدن به ایمپلنت را داشته باشد. بخیه های داخل دهان قابل جذب هستند و نیازی به کشیدن ندارند.

به محض اینکه احساس راحتی کردید، ممکن است شروع به خوردن یک رژیم غذایی نرم یا مایع کنید. مطمئن شوید که بعد از هر وعده غذایی با آب یا شستشوی ضد عفونی کننده بشویید.

عوارض جنیوپلاستی عبارتند از:

• عفونت
• واکنش آلرژیک به ایمپلنت
• اکستروژن ایمپلنت
• قرار گرفتن در معرض پیچ ها
• آسیب عصبی که باعث بی حسی دهان یا لب می شود

جنیوپلاستی یک روش ساده است و اکثر افرادی که این جراحی را انجام می دهند از نتیجه آن راضی هستند. که در یک مطالعه از 16 بیمار جنیوپلاستی، همگی گفتند که از مشخصات جدید خود راضی هستند و احساس عزت نفس بالاتری را تجربه کردند. که در مطالعه دیگری از بین 37 بیمار جنیوپلاستی، 36 نفر گفتند که از این روش راضی هستند، 34 نفر آنها را “بسیار راضی” و دو نفر “راضی” معرفی کردند.