نارسایی قلبی دیاستولیک به چه معناست؟

نارسایی دیاستولیک قلب زمانی رخ می دهد که قلب نتواند به اندازه کافی از خون در طول فاز آرام ضربان قلب پر شود. این منجر به پمپاژ کمتر خون به بدن می شود و میزان اکسیژن و مواد مغذی موجود در بدن را در طول ورزش کاهش می دهد. در نهایت، این کار توانایی شما را برای انجام فعالیت های بدنی و ورزش های هوازی و همچنین فعالیت های روزمره کاهش می دهد.

کاهش ظرفیت هوازی عمدتاً به دلیل جریان ناکافی خون به ماهیچه‌های اسکلتی فعال، همراه با اختلال در برون ده قلبی است.

برای جلوگیری از یک دوره شدید عدم تحمل ورزش، باید علائم و نشانه ها را یاد بگیرید. بنابراین، آنها چیست؟

علائم و نشانه های عدم تحمل ورزش

راه های مختلفی برای تشخیص اینکه آیا ممکن است دچار عدم تحمل ورزش شده باشید وجود دارد. مهم است که از احساس و عملکرد بدن خود مطلع باشید. اگر در مورد علائمی که تجربه می کنید نگرانی دارید با پزشک خود تماس بگیرید.

گرفتگی عضلات

گرفتگی عضلات ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، حتی ورزشکاران حرفه ای. تفاوت این است که آنها در افرادی که عدم تحمل ورزش را با کمترین میزان فعالیت تجربه می کنند، رخ می دهد. و سپس، آنها ممکن است روزها در یک زمان دوام داشته باشند.

گرفتگی عضله همچنین می تواند دیر شروع شود و حتی بعد از اینکه فرد به خواب رفته است، قابل توجه است.

از دست دادن سریع نفس

افرادی که عدم تحمل ورزش را تجربه می کنند در طول ورزش و حتی فعالیت های روزمره سریعتر از افراد بدون نارسایی قلبی به حد مجاز خود می رسند.

دلیل این امر به دلیل کاهش جریان خون است که با نارسایی قلبی رخ می دهد. اگر نتوانید مقدار کافی خون را پمپاژ کنید، زودتر خسته خواهید شد.

خستگی یا حساسیت عضلانی

احساس سنگینی یا حساسیت شدید در عضلات نشانه دیگری از عدم تحمل ورزش است. اگر بعد از ورزش آسان یا متوسط، ماهیچه های شما به طور غیرمعمول سنگینی می کنند، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.

ضربان قلب ناکافی

یکی دیگر از عواملی که افراد مبتلا به عدم تحمل ورزش باید به آن توجه کنند، افزایش ناکافی ضربان قلب، علیرغم افزایش فعالیت بدنی است. اگر متوجه شدید که ضربان قلب شما با افزایش فعالیت افزایش نمی یابد، با پزشک خود صحبت کنید.

سعی کنید از یک مانیتور ضربان قلب استفاده کنید تا تشخیص دهید ضربان قلب شما سالم است یا خیر.

اجتناب از عدم تحمل ورزش

اکنون که از برخی از علائم عدم تحمل ورزش آگاه شدید، مهم است که بدانید چه کاری انجام دهید تا به سلامتی خود آسیب نرسانید. در اینجا چیزی است که باید بدانید تا از عدم تحمل ورزش جلوگیری کنید.

ورزش را متوقف نکنید

در حالی که ممکن است فکر کنید که افراد دارای تحمل ورزش باید ورزش را متوقف کنند، لزوماً اینطور نیست. مطالعه در مجله جریان نشان می دهد که مزایای تمرین ورزشی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی در واقع می تواند عدم تحمل ورزش را بهبود بخشد. تمرین معمولا نه تنها مدت زمان تمرین را افزایش می دهد، بلکه میزان سختی کار شما را نیز افزایش می دهد. در حالی که برنامه های تمرین ورزشی برای کسانی که تحمل ورزش ندارند متفاوت است، یک مطالعه دریافتند که تمرینات با وزنه دایره ای به مدت هشت هفته می تواند باعث افزایش متوسط، اما قابل توجهی در توانایی هوازی (به نام پیک VO2) شود.

زمانی که ورزش می کنید، دوره های استراحت مکرر داشته باشید

در حالی که ممکن است نتوانید برای مدت طولانی بدون استراحت ورزش کنید، اما اگر در دوره های استراحت منظم ورزش کنید، ممکن است بتوانید مدت طولانی تری ورزش کنید.

رژیم‌های ورزشی با شدت کم که مستلزم دوره‌های استراحت منظم و مکرر هستند، اغلب توسط افراد مبتلا به نارسایی قلبی بهتر تحمل می‌شوند. شما بدن خود را تحت تأثیر قرار نمی دهید و اگر به شما برخورد کند، احتمالاً احساس خستگی خواهید کرد.

به بدنت گوش کن

سعی نکنید محدودیت های خود را آزمایش کنید. این سوپربول یا جام جهانی نیست و شاد و سالم نگه داشتن بدن شما در اولویت است.

به خودتان آموزش دهید که چگونه به بدن خود گوش دهید. در حین فعالیت بدنی سرعت خود را حفظ کنید تا بتوانید متوجه شوید که بدنتان چه زمانی به استراحت نیاز دارد. در حالت ایده آل، شما می خواهید قبل از اینکه احساس خستگی ناخوشایندی کنید، ورزش را متوقف کنید.

از کسی بخواهید که بر شما نظارت کند

کمک گرفتن از یک مربی شخصی، فیزیوتراپ یا سایر متخصصان تناسب اندام ممکن است به شما کمک کند یک استراتژی ورزشی ایمن ایجاد کنید که برای شما و عدم تحمل شما مفید باشد.

برای انجام ورزش های ملایم که بدون فشار دادن بیش از حد به بدن شما نیرو می بخشد، یک یا دو بار در هفته جلسات فیزیوتراپی را امتحان کنید. فیزیوتراپیست شما می تواند به شما کمک کند تا اهداف قابل دستیابی را بدون خسته کردن سیستم خود تعیین کنید.

اکنون که در مورد عدم تحمل ورزش به شما آموزش دیده است، در طول تمرین مراقب هر گونه نشانه یا علامتی باشید و مهمتر از همه، با خیال راحت ورزش کنید.