بررسی اجمالی

آلرژی به صدف یک آلرژی غذایی رایج، اما بالقوه جدی است. اگر به صدف صدف دار آلرژی دارید، وقتی در معرض پروتئین های موجود در انواع خاصی از غذاهای دریایی قرار می گیرید، سیستم ایمنی بدن شما بیش از حد واکنش نشان می دهد. خوردن این غذاها می تواند باعث ایجاد واکنش آلرژیک از خفیف تا شدید شود.

آلرژی به صدف جدا از حساسیت ماهی است. اگر به ماهی حساسیت دارید، ممکن است بتوانید صدف را بدون واکنش بخورید و بالعکس. اگر قبلاً واکنشی داشته اید، اجتناب از انواع صدف ها مهم است. صدف هایی که باید از آنها اجتناب کرد شامل:

  • صدف ها
  • خرچنگ ها
  • خرچنگ
  • خرچنگ دریایی
  • صدف ها
  • اختاپوس
  • صدف
  • گوش ماهی
  • میگو
  • ماهی مرکب

این نوع آلرژی می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اما در بزرگسالان شایع تر است. آلرژی به صدف نیز می تواند در طول زمان ایجاد شود. برخی از افراد می توانند میگو و انواع دیگر صدف ها را برای سال ها بدون مشکل مصرف کنند، اما پس از خوردن صدف در اواخر زندگی، واکنش آلرژیک را تجربه می کنند. متأسفانه، هنگامی که به صدف آلرژی مبتلا می شوید، احتمالاً تا آخر عمر این آلرژی را خواهید داشت.

برخی عوامل خطر ابتلا به آلرژی به صدف را افزایش می دهند. اگر سابقه خانوادگی آلرژی به صدف داشته باشید، خطر بیشتری وجود دارد. این آلرژی در زنان بالغ نیز بیشتر دیده می شود. هنگامی که در کودکان رخ می دهد، بیشتر بر پسران تاثیر می گذارد.

علائم حساسیت به صدف

از آنجایی که آلرژی به صدف می تواند جدی و تهدید کننده زندگی باشد، شناخت علائم و جستجوی فوری درمان پزشکی برای واکنش بسیار مهم است. اگر به صدف‌ها حساسیت دارید، علائم اغلب در عرض چند دقیقه یا یک ساعت پس از خوردن صدف شروع می‌شوند. علائم می تواند خفیف، متوسط ​​یا شدید باشد. مثلا:

علائم خفیف صدف عبارتند از:

  • خارش پوست
  • کندوها
  • سوزن سوزن شدن لب
  • حالت تهوع
  • سرفه کردن
  • گرفتگی بینی

علائم آلرژی متوسط ​​به صدف شامل موارد زیر است:

  • خس خس سینه
  • تنگی قفسه سینه
  • درد شکم
  • اسهال
  • استفراغ

پاسخ آلرژیک شدید به صدف یک اورژانس پزشکی است. این نوع واکنش ها می توانند باعث شوک آنافیلاکسی شوند که می تواند یک وضعیت تهدید کننده زندگی باشد. علائم آنافیلاکسی می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • تورم گلو، تنفس را دشوار یا غیرممکن می کند
  • افت فشار خون
  • نبض سریع
  • سرگیجه
  • از دست دادن هوشیاری

نحوه تشخیص حساسیت به صدف

اگر به آلرژی به صدف مشکوک هستید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید – حتی اگر علائم خفیف باشند. از آنجایی که آلرژی به صدف می‌تواند در طول زمان بدتر شود، نباید خودتان تشخیص دهید. پزشک معمولی شما ممکن است شما را برای آزمایش به یک متخصص آلرژی ارجاع دهد.

پزشک شما ممکن است یک معاینه فیزیکی کامل کند و سپس در مورد علائم و شرایط اطراف واکنش آلرژیک شما بپرسد. برای تشخیص دقیق، پزشک ممکن است دو آزمایش را پیشنهاد کند. آزمایش پوستی یا آزمایش خون. آزمایش همچنین به تشخیص آلرژی غذایی از شرایطی با علائم مشابه مانند مسمومیت با غذاهای دریایی کمک می کند.

1. تست پوستی. این آزمایش پاسخ بدن شما به یک آلرژن مشکوک را بررسی می کند. پزشک شما پوست شما را با مقدار کمی از پروتئین صدف، معمولاً در ساعد یا پشت دست شما سوراخ می کند. پزشک پوست شما را زیر نظر دارد تا ببیند کهیر یا برآمدگی های برجسته در محل خراش ایجاد می شود یا خیر. اگر برآمدگی ایجاد شود، این می تواند نشان دهنده حساسیت به صدف باشد. نتایج معمولاً در عرض 15 تا 30 دقیقه در دسترس هستند.

2. آزمایش خون. این آزمایش نحوه واکنش سیستم ایمنی بدن شما به پروتئین صدف را ارزیابی می کند و سطح آنتی بادی های خاص را در جریان خون شما بررسی می کند.

درمان/پیشگیری از حساسیت به صدف

پس از تشخیص حساسیت به صدف، بهترین درمان اجتناب از قرار گرفتن در معرض صدف است. هنگام تهیه غذا در خانه و هنگام صرف غذا در بیرون از خانه باید مراقب باشید. عادت منظم به خواندن برچسب مواد غذایی داشته باشید و از خوردن غذاهای حاوی صدف اجتناب کنید. توجه داشته باشید که برخی از غذاها حاوی محصولات صدف مانند ماهی و طعم دهنده مصنوعی غذاهای دریایی هستند. توجه داشته باشید که ممکن است پس از دست زدن به صدف یا استنشاق بخار حاصل از پختن صدف، واکنش آلرژیک داشته باشید.

چه در حال خوردن یک غذای خانگی یا یک غذای آماده در رستوران هستید، به تهیه کنندگان غذا در مورد آلرژی خود اطلاع دهید. حتی اگر صدف نمی خورید، اگر غذای شما به دلیل آلودگی متقاطع در همان آشپزخانه تهیه شود، ممکن است واکنش آلرژیک داشته باشید. اگر غذای غیر صدف‌دار شما از همان کباب‌پز یا ظروفی که برای تهیه غذاهای صدف دار استفاده می‌شود، تماس پیدا کند، یا ممکن است رستوران از همان روغن برای تهیه غذاهای دریایی و غذاهای غیردریایی استفاده کند.

اگر واکنش آلرژیک خفیف یا متوسط ​​به صدف دارید، مصرف آنتی هیستامین های بدون نسخه می تواند علائم شما را کاهش دهد. از پزشک خود در مورد آنتی هیستامین های ایمن و موثر سوال کنید. در مورد واکنش آلرژیک متوسط ​​یا شدید به صدف، اپی نفرین تزریقی (EpiPen) می تواند با باز کردن راه های هوایی و تثبیت فشار خون، علائم واکنش را معکوس کند.

اگر هر یک از فرزندان شما آلرژی به صدف دارند، مهم است که به آنها در مورد آلرژی خود آموزش دهید و مطمئن شوید که می دانند چگونه از خود محافظت کنند. به فرزندان خود آموزش دهید که غذا را از همکلاسی ها، همسایه ها یا دیگران نپذیرند. در مورد آلرژی به معلم یا مدرسه فرزندتان اطلاع دهید. حتی اگر مدرسه انباری از EpiPens در مطب پرستار دارد، مطمئن شوید که فرزندانتان همیشه داروی خود را با خود حمل کنند و نحوه مصرف دارو را به آنها آموزش دهید.

نتیجه

مانند انواع دیگر آلرژی های غذایی، آلرژی به صدف صدف را نباید ساده انگاشت. حتی اگر در گذشته فقط واکنش‌های خفیفی داشته‌اید، مطمئن شوید که از تماس با صدف‌ها خودداری می‌کنید، زیرا آلرژی‌تان ممکن است با افزایش سن بدتر شود و تهدیدکننده زندگی باشد.

اگر قبلاً این کار را نکرده اید، با پزشک خود صحبت کنید تا ببیند آیا کاندیدای EpiPen هستید یا خیر. همچنین پوشیدن دستبند یا گردنبند هشدار پزشکی مفید است. اگر پس از قرار گرفتن در معرض صدف ها بیهوش هستید یا قادر به برقراری ارتباط نیستید، این می تواند دیگران را در مورد آلرژی شما آگاه کند.