علائم آرتریت مفصل پایه

درد و سفتی دست

معمولاً اولین علامت آرتریت در انگشت شست درد، حساسیت و سفتی است. هنگامی که سعی می کنید چیزی را بین انگشتان شست و اشاره بچسبانید، نیشگون بگیرید یا ببندید، به احتمال زیاد آن را در انتهای انگشت شست خود احساس خواهید کرد. همچنین ممکن است هنگام اعمال نیروی ملایم، مانند زمانی که کلید را در قفل بچرخانید، دستگیره در را بچرخانید، یا انگشتان خود را فشار دهید، احساس درد کنید. ممکن است با یک درد طولانی مدت باقی بمانید. سطح بالای درد همیشه به این معنی نیست که آرتریت شما شدیدتر است.

کاهش قدرت و دامنه حرکتی

با گذشت زمان، درد و التهاب می تواند قدرت دست شما را از بین ببرد و دامنه حرکتی شما را محدود کند. این محدودیت‌ها به ویژه زمانی آشکار می‌شوند که بخواهید چیزی را نیشگون بگیرید یا یک شی را محکم ببندید. ممکن است باز کردن شیشه ها، نگه داشتن نوشیدنی یا استفاده از دکمه ها، زیپ ها و گیره ها به طور فزاینده ای برای شما دشوار باشد. برای کسانی که مبتلا به آرتریت شدید در انگشت شست هستند، کارهای حرکتی کوچکی که زمانی یک امر معمولی بودند، برای انجام آن‌ها بسیار دردناک یا بدون کمک تقریباً غیرممکن می‌شوند.

ظاهر

انگشت شست ممکن است متورم به نظر برسد، به خصوص در قاعده آن، و ممکن است دچار یک برآمدگی استخوانی شوید. به طور کلی، قاعده شست می تواند ظاهری بزرگ به خود بگیرد. یکی از علائم هشداردهنده آرتریت انگشت شست، قرار گرفتن نامناسب مفصل است که از موقعیت طبیعی خود خارج می شود. این ممکن است مفصل بالای پایه را نیز تحت تاثیر قرار دهد و ظاهری خمیده پشت ایجاد کند (هیپراکستنشن). در موارد بسیار شدید، شست نمی تواند از کف دست خارج شود.

درمان آرتریت مفصل پایه

خودیاری

سعی کنید هنگام حمل وسایل از فشردن دست ها خودداری کنید، زیرا این کار می تواند علائم را تشدید کند. همچنین باید از حرکات تکراری که شامل نیشگون گرفتن یا چرخاندن است خودداری کنید. برای تسکین التهاب و درد، از گرما و سرما متناوب استفاده کنید. یک فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر می تواند به شما یاد دهد که چگونه تمرینات دامنه حرکتی را برای بهبود عملکرد انجام دهید.

برای کمک به اطراف خانه، از وسایل کمکی که برای آسان‌تر کردن نوشتن، باز کردن شیشه‌ها، گرفتن اشیا و باز کردن درها طراحی شده‌اند، استفاده کنید.

بیشتر بخوانید: 7 تمرین دستی برای کاهش درد آرتریت »

داروها

یک مسکن بدون نسخه یا داروهای ضد التهابی را امتحان کنید. اگر کمکی نکردند، از پزشک خود بپرسید که آیا داروی تجویزی قوی تری وجود دارد که ممکن است مؤثر باشد. پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدها را توصیه کند که معمولاً مستقیماً به مفصل آسیب دیده تزریق می شوند. کورتیکواستروئیدها می توانند درد را تسکین دهند و التهاب را برای مدت طولانی تری نسبت به سایر داروها کاهش دهند.

آتل

یک آتل می تواند به طور موقت از شست و مچ شما پشتیبانی کند و حرکت را محدود کند تا مفاصل شما بتوانند استراحت کنند. پشتیبانی اضافه ممکن است درد را برای مدتی کاهش دهد. همچنین می تواند به تمرین دادن مفاصل شما به موقعیت صحیح کمک کند. می توانید هر زمان که در طول روز احساس نیاز کردید یا حتی در هنگام خواب از آتل استفاده کنید. با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که از اسپلینت به درستی استفاده می کنید.

بیشتر بدانید: 5 بهترین دستکش آرتریت در بازار »

عمل جراحی

اگر هیچ چیز دیگری جواب نداد، برخی از روش های جراحی وجود دارد که ممکن است کمک کند. یک جراح می تواند استخوان های مفصل شما را به هم جوش دهد. این درد را کاهش می دهد، اما شما را بدون انعطاف باقی می گذارد. استخوان ها را می توان برش داد و تغییر موقعیت داد، یا یکی از استخوان های مفصل شست (ذوزنقه) را می توان برداشت. جراح همچنین می تواند بیشتر مفصل را بردارد و آن را با پیوندی از سایر تاندون ها جایگزین کند. جراحی را می توان به صورت سرپایی انجام داد، اما بازیابی قدرت و دامنه حرکتی زمان می برد. اگر به این مرحله رسید، مطمئن شوید که گزینه ها را به دقت با پزشک خود در میان بگذارید.

چشم انداز

پاسخ به علائم اولیه با استفاده از آتل و داروها معمولاً به تسکین درد قاعده انگشت شست کمک می کند. با این حال، آرتریت مفصل پایه اغلب با گذشت زمان بدتر می شود. هنگامی که علائم به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند، جراحی ممکن است تنها گزینه برای تسکین درد باشد. بسیاری از افراد پس از جراحی، تسکین درد و بهبود دامنه حرکتی را تجربه می کنند.