میزان بقا برای ALL چقدر است؟

این موسسه ملی سرطان (NCI) تخمین زده می شود که در سال 2018، 5960 نفر در ایالات متحده ALL تشخیص داده می شوند. حدود 1470 نفر در سال 2018 بر اثر این بیماری جان خود را از دست خواهند داد.

عوامل متعددی می توانند میزان بقا را تعیین کنند، مانند سن در هنگام تشخیص و نوع فرعی ALL.

بر اساس گزارش NCI، میزان بقای پنج ساله در ایالات متحده 68.1 درصد است. با این حال، این اعداد به طور پیوسته در حال بهبود هستند. از سال 1975 تا 1976، میزان بقای پنج ساله برای همه سنین کمتر بود 40 درصد.

اگرچه اکثر افرادی که تشخیص ALL دریافت می کنند، کودکان هستند، اما بیشترین درصد آمریکایی های مبتلا به ALL که فوت می کنند بین سنین 65 تا 74 سال هستند.

به طور کلی، در مورد 40 درصد انجمن سرطان آمریکا تخمین می زند که بزرگسالان مبتلا به ALL در مرحله ای از درمان خود درمان شده اند. با این حال، این نرخ‌های درمان به عوامل مختلفی مانند نوع فرعی ALL و سن در هنگام تشخیص بستگی دارد.

اگر یک فرد در بهبودی کامل باشد، از ALL “درمان” می شود پنج سال یا بیشتر. اما از آنجایی که احتمال بازگشت سرطان وجود دارد، پزشکان نمی توانند با اطمینان صددرصد بگویند که یک فرد درمان شده است. بیشترین چیزی که آنها می توانند بگویند این است که آیا علائم سرطان در آن زمان وجود دارد یا خیر.

در کودکان

بر اساس NCI، نرخ بقای پنج ساله برای کودکان آمریکایی مبتلا به ALL حدود است 85 درصد. این بدان معناست که 85 درصد از آمریکایی‌های مبتلا به ALL در دوران کودکی حداقل پنج سال پس از تشخیص سرطان زندگی می‌کنند.

نرخ بقا برای ALL، به ویژه برای کودکان، در طول زمان با توسعه درمان های جدید همچنان بهبود می یابد.

پزشکان ممکن است بسیاری از این کودکان را در صورت بهبودی کامل بیش از پنج سال از سرطان خود در نظر بگیرند. بهبودی به معنای کاهش علائم و نشانه های سرطان است.

بهبودی می تواند جزئی یا کامل باشد. در بهبودی کامل، هیچ علامت و نشانه ای از سرطان ندارید. ALL می تواند پس از بهبودی بازگردد، اما درمان می تواند دوباره شروع شود.

NCI بیان می کند که در میان کودکان آمریکایی مبتلا به ALL، تخمین زده می شود 98 درصد رسیدن به بهبودی بهبودی به این معنی است که کودک هیچ علامت یا نشانه ای از این بیماری را ندارد و تعداد سلول های خونی در محدوده طبیعی است.

چه عواملی بر میزان بقا تأثیر می گذارد؟

تعدادی از عوامل می توانند بر میزان بقای یک فرد پس از تشخیص ALL تأثیر بگذارند، مانند سن فرد یا تعداد WBC در زمان تشخیص. پزشکان هر یک از این عوامل را در هنگام ارائه دیدگاه یک فرد در نظر می گیرند.

با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که این چشم انداز تخمین پزشک از بقا با توجه به اطلاعات تشخیصی است که در حال حاضر دارند.

سن چه تاثیری بر میزان بقا دارد؟

به گفته NCI، برخی از مطالعات نشان داده اند که اگر افراد 35 سال یا کمتر از آن سن داشته باشند، شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند. به طور کلی، افراد مسن مبتلا به ALL معمولاً دیدگاه ضعیف تری نسبت به افراد جوان دارند.

اگر کودکان بالای 10 سال باشند در معرض خطر بالاتری قرار می گیرند.

نوع ALL چه تأثیری بر میزان بقا دارد؟

افراد دارای زیرگروه های سلولی، از جمله pre-B، معمولی، یا اولیه pre-B، به طور کلی شانس بقای بهتری نسبت به افراد مبتلا به لوسمی سلول B بالغ (Burkitt) دارند.

ناهنجاری های کروموزومی

انواع مختلفی از ALL وجود دارد. سرطان هایی که باعث ALL می شوند می توانند تغییرات متفاوتی در کروموزوم های فرد ایجاد کنند. دکتری به نام پاتولوژیست سلول های سرطانی را زیر میکروسکوپ بررسی می کند.

چندین نوع مختلف از ناهنجاری های کروموزومی با چشم انداز ضعیف تری همراه هستند. این شامل:

• اختلالات t(9;22) با Ph1 مثبت
• لوسمی بازآرایی شده با BCR/ABL
• t(4;11)
• حذف کروموزوم 7
• تریزومی 8

اگر پزشک شما تشخیص ALL را بدهد، به شما می گوید که چه نوع سلول های لوسمی دارید.

پاسخ درمانی چه تأثیری بر میزان بقا دارد؟

افرادی که به سرعت به درمان های ALL پاسخ می دهند ممکن است چشم انداز بهتری داشته باشند. هنگامی که بهبودی بیشتر طول می کشد، چشم انداز اغلب آنقدرها خوب نیست.

اگر درمان یک فرد بیش از چهار هفته طول بکشد تا بهبود یابد، این می تواند روی دیدگاه او تأثیر بگذارد.

گسترش ALL چه تأثیری بر میزان بقا دارد؟

ALL می تواند به مایع مغزی نخاعی (CSF) در بدن گسترش یابد. هرچه گسترش بیشتر به اندام های مجاور از جمله CSF بیشتر باشد، چشم انداز ضعیف تر است.

شمارش WBC چه تاثیری بر میزان بقا دارد؟

کسانی که تعداد WBC بسیار بالایی در هنگام تشخیص دارند (معمولاً بالاتر از 50000 تا 100000) چشم‌انداز ضعیف‌تری دارند.

چگونه یک فرد می تواند کنار بیاید و به دنبال حمایت باشد؟

شنیدن اینکه پزشک به شما می گوید سرطان دارید هرگز آسان نیست. با این حال، بسیاری از انواع ALL به شدت قابل درمان هستند. در حالی که تحت درمان هستید، راه های پشتیبانی زیادی برای کمک به شما در این سفر وجود دارد.

برخی از روش هایی که می توانید استفاده کنید در زیر ذکر شده است:

در مورد بیماری تحقیق کنید

کسب اطلاعات بیشتر از سازمان های معتبر و با تحقیق خوب می تواند به شما کمک کند تا حد ممکن در مورد وضعیت و مراقبت خود مطلع شوید.

نمونه هایی از منابع عالی عبارتند از:

• انجمن لوسمی و لنفوم
• انجمن سرطان آمریکا

با تیم مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید

درمان سرطان اغلب شامل یک رویکرد تیمی برای مراقبت از شما است. بسیاری از مراکز سرطان دارای ناوبری سرطان هستند که می توانند شما را با منابع و پشتیبانی در تماس باشند.

بسیاری از متخصصان سلامت می توانند از شما یا یکی از نزدیکان خود حمایت کنند. آنها عبارتند از:

• روانپزشکان
• مددکاران اجتماعی
• متخصصان تغذیه
• متخصصان زندگی کودک
• مدیران پرونده
• روحانیون

درمان های مکمل را در نظر بگیرید

درمان هایی که باعث آرامش و کاهش استرس می شوند می توانند مکمل درمان های پزشکی شما باشند. مثال‌ها می‌تواند شامل ماساژ یا طب سوزنی باشد.

همیشه قبل از شروع هر گونه درمان مکمل مانند گیاهان دارویی، ویتامین ها یا رژیم های غذایی خاص با پزشک خود صحبت کنید.

یک نقطه اشتراک برای دوستان و عزیزان ایجاد کنید

احتمالاً با افراد زیادی روبرو خواهید شد که مایلند در طول درمان‌هایتان به شما کمک کنند یا به‌روزرسانی‌هایی در مورد عملکرد شما دریافت کنند.

اگر تمایل به اشتراک گذاری این به روز رسانی ها را دارید، صفحات وب مانند Caring Bridge را در نظر بگیرید. برای دوستانی که می خواهند کمک کنند منابعی مانند Meal Train وجود دارد. به دوستان اجازه می دهد برای تحویل غذا ثبت نام کنند.

مهم است که به یاد داشته باشید بسیاری از دوستان، اعضای خانواده و سازمان‌هایی وجود دارند که مایلند در درمان و بهبودی شما از ALL به شما کمک کنند.