چگونه می توان جوش را تشخیص داد؟

کورک معمولاً به صورت برجستگی های کوچک قرمز رنگ شروع می شود که باعث خارش یا درد می شود. در طی چند روز، یک جوش متورم می شود زیرا با چرک باکتریایی پر می شود. معمولاً یک نوک سفید رنگ ایجاد می کند که باز می شود و اجازه می دهد چرک تخلیه شود. سپس جوش ممکن است پوسته شود.

اگر کورک شما بزرگتر شود یا اگر عفونت گسترش یابد، ممکن است علائم دیگری داشته باشید. اینها شامل احساس بیماری عمومی، خستگی یا تب است.

همه برجستگی های قرمز روی پوست شما جوش نیستند. نمونه‌هایی از بیماری‌های پوستی که می‌توانند شبیه کورک به نظر برسند عبارتند از:

• آکنه
• تبخال
• کیست ها
• اگزما
• پسوریازیس
• نیش حشرات
• خال ها

چه چیزی باعث ایجاد جوش می شود؟

باکتری هایی که به طور معمول روی پوست شما وجود دارند می توانند فولیکول مو را آلوده کرده و ناحیه اطراف را ملتهب کنند و باعث ایجاد جوش شوند. اغلب باکتری ها به دلیل اصطکاک یا ضربه به پوست در فولیکول مو یا غده چربی به دام می افتند.

قسمت داخلی ران محل رایجی برای جوش است زیرا ران های شما می توانند به یکدیگر ساییده شوند و عرق کنند، به خصوص در هوای گرم و مرطوب. این باعث می شود که باکتری ها در فولیکول ها رشد کنند.

چه چیزی شما را در معرض خطر جوش قرار می دهد؟

هر کسی ممکن است دچار جوش شود. شما می توانید سالم باشید و جوش داشته باشید. اما برخی شرایط شما را مستعدتر می کند. مثلا:

• اگر اگزما یا پسوریازیس دارید، ممکن است خراش های پوستی یا زخم هایی داشته باشید که می توانند عفونی شوند.
• اگر سیستم ایمنی بدن شما به خطر بیفتد، احتمال ابتلا به عفونت در شما بیشتر است.
• اگر دیابت دارید، ممکن است مبارزه با عفونت برای شما سخت تر باشد.
• اگر با فرد دیگری زندگی می‌کنید یا کار می‌کنید که دچار کورک است، احتمال ابتلا به آن بیشتر است.
• اگر چاق هستید، ممکن است بیشتر دچار کورک شوید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اکثر جوش ها در عرض یک هفته یا بیشتر و بدون عارضه خود به خود از بین می روند. اما اگر در قسمت داخلی ران یا سایر قسمت‌های بدنتان جوشی دارید که طولانی‌تر شده، بزرگ‌تر و دردناک‌تر می‌شود یا برمی‌گردد، باید به پزشک مراجعه کنید.

علائم جدی

کورک های کوچک معمولاً علائمی در سایر قسمت های بدن شما ایجاد نمی کنند. با این حال، اگر عفونت گسترش یابد، می تواند جدی شود. ممکن است متوجه شوید:

• بدن درد
• تب
• لرز
• به طور کلی احساس ضعف می کند

هر یک از این علائم نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. این به این دلیل است که عفونت‌های پوستی که درمان نمی‌شوند می‌توانند به جریان خون سرایت کرده و زندگی را تهدید کنند.

جوش های بزرگ

اگر جای جوش به اندازه کافی بزرگ شود و به خودی خود تخلیه نشود، پزشک ممکن است یک روش را در مطب انجام دهد. به آن برش و درناژ یا I&D می گویند. آنها یک سوراخ کوچک در جوش ایجاد می کنند تا چرک تخلیه شود. آنها همچنین معمولاً نمونه ای از چرک را به آزمایشگاه می فرستند.

تکنسین های آزمایشگاهی می توانند به شناسایی باکتری خاصی که باعث عفونت شما می شوند کمک کنند. این می تواند به پزشک کمک کند تا در صورت نیاز تصمیم بگیرد کدام آنتی بیوتیک برای درمان بهتر است. بسته به اندازه، محل و سایر علائم کورک، تخلیه آن ممکن است برای درمان عفونت کافی باشد. آنتی بیوتیک ها فقط برای عفونت های بزرگ و در شرایط خاص استفاده می شوند.

جوش های مکرر

اگر کورک شما به طور مکرر عود می کند، یا اگر دچار عوارض می شوید، ممکن است پزشک شما را به یک متخصص بیماری های پوستی که به آن متخصص پوست نیز می گویند ارجاع دهد. یا ممکن است شما را به متخصص بیماری های عفونی ارجاع دهند.

چگونه می توانید جوش را درمان کنید؟

در بسیاری از موارد، ممکن است بتوانید کورک خود را در خانه درمان کنید. اگر درمان خانگی جواب نداد، پزشک ممکن است درمان های دیگری را تجویز کند.

در خانه

مهم است که خودتان جوش را فشار ندهید یا نجوشانید. انجام این کار می تواند باکتری های داخل را به قسمت های عمیق تر پوست شما گسترش دهد. به جای آن، به طور مرتب در طول روز از کمپرس گرم استفاده کنید که به خود به خود به تخلیه جوش کمک می کند.

آکادمی پوست آمریکا (AAD) استفاده از کمپرس گرم را به مدت 10 تا 15 دقیقه 3 تا 4 بار در روز توصیه می کند تا زمانی که جای جوش خوب شود. می توانید با خیس کردن یک دستمال تمیز در آب داغ یک کمپرس گرم درست کنید. مطمئن شوید که آب خیلی داغ نباشد.

اگر جوش در حال تخلیه است یا در ناحیه اصطکاک است، باید یک باند تمیز بمالید. این می تواند تحریک را محدود کند. اجتناب از اصطکاک در قسمت داخلی ران سخت است، اما ممکن است بخواهید برای جلوگیری از تشدید جوش، لباس زیر و لباس گشاد بپوشید.

AAD مصرف ایبوپروفن یا استامینوفن را برای تسکین درد ناشی از کورک در صورت نیاز پیشنهاد می کند.

در مطب دکتر

اگر پزشک شما به دلیل محل یا اندازه جای جوش نتواند برش و درناژ را در مطب انجام دهد، ممکن است نیاز به مراجعه به جراح داشته باشید. در برخی موارد، پس از تخلیه جوش از گاز برای بسته بندی زخم استفاده می شود. اگر این اتفاق افتاد، احتمالاً باید روزانه برای تعویض گاز به پزشک مراجعه کنید.

برای عفونت‌ها و آبسه‌های بزرگ‌تر، پزشک ممکن است تصویر اولتراسوند از این ناحیه را تجویز کند. این برای اطمینان از تخلیه کامل چرک است. همچنین اگر مشکوک باشند که جوشی در زیر پوست شما وجود دارد که روی سطح قابل مشاهده نیست، ممکن است درخواست سونوگرافی دهند.

ممکن است پزشک آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی تجویز کند. عفونت های جدی تر ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و آنتی بیوتیک های داخل وریدی داشته باشند.

عوارض احتمالی

اگر جوش خود را فشار دهید یا سوراخ کنید، می توانید عفونت را به سایر قسمت های پوست خود منتقل کنید. اگر عفونت گسترش یابد، کورک می تواند بزرگتر شده و به آبسه تبدیل شود. این یک جیب عمیق از چرک است که می تواند به بزرگی یک گریپ فروت باشد. آبسه نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

گاهی اوقات، جوش های دیگری در اطراف جوش اول ایجاد می شود. به گروهی از جوش ها کاربونکل می گویند. کاربونکل ها دردناک ترند. آنها بیشتر احتمال دارد علائم جدی ایجاد کنند و جای زخم بر جای بگذارند.

اگر عفونت گسترش یابد، این احتمال وجود دارد که باکتری بتواند وارد جریان خون شما شود و سایر قسمت های بدن شما از جمله قلب، استخوان ها و مغز شما را آلوده کند.

اما در بیشتر موارد، جوش بدون عارضه بهبود می یابد.

چشم انداز چیست؟

کورک شما معمولاً باید ظرف یک هفته یا بیشتر از درمان خانگی برطرف شود.

چگونه می توانید از جوش جلوگیری کنید؟

هنگامی که جوش دارید، رعایت بهداشت بسیار مهم است. این می تواند به جلوگیری از گسترش عفونت به سایر قسمت های بدن شما و افراد دیگر کمک کند. مثلا:

• وسایل شخصی مانند تیغ را که ممکن است با عفونت تماس داشته باشد به اشتراک نگذارید.
• حوله ها، کمپرس ها و هر لباسی که ممکن است با جوش در تماس باشد را بشویید. برای شستن آنها و از بین بردن باکتری ها از صابون، آب داغ و خشک کن داغ استفاده کنید.
• اگر جای جوش در حال تخلیه است، زخم را با یک باند خشک بپوشانید تا خوب شود. ممکن است بخواهید از یک باند پهن در اطراف ران خود استفاده کنید تا تحریک ناشی از ساییدگی را کاهش دهید.
• بانداژها را مرتباً عوض کنید تا جای جوش تمیز و خشک بماند.
• دست های خود را به طور مکرر و کامل بشویید.